اخبار ورزشی

وقتی صحبت از بازیکنانی می‌شود که فراتر از نتیجه، به فوتبال زیبایی بخشیدند، یک نام همیشه در ذهن‌ها باقی می‌ماند: رونالدینیو. او نه‌تنها یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای تاریخ فوتبال بود، بلکه نمادی از شادی، خلاقیت و هنر در مستطیل سبز محسوب می‌شد.

بازیکنی که با لبخند همیشگی و حرکات جادویی‌اش، فوتبال را فراتر از یک رقابت برد و باخت به یک نمایش تماشایی تبدیل کرد. کسی که نه‌تنها مدافعان را دریبل می‌زد، بلکه آن‌ها را تحقیر می‌کرد. اما داستان زندگی او، چیزی فراتر از دریبل‌های چشم‌نواز و پاس‌های بدون نگاه است.

این داستان پسری از محله‌های فقیرنشین برزیل است که با یک توپ، دنیا را تسخیر کرد.

برخی بازیکنان با سرعتشان به یاد می‌مانند، برخی با گل‌هایشان، برخی دیگر با دریبل‌های چشم‌نوازشان. اما آندرس اینیستا، فراتر از همه‌ی این‌ها بود. او بازیکنی بود که با سکوتش فریاد می‌زد، بدون هیاهو جادو می‌کرد و در عین سادگی، یکی از پیچیده‌ترین و تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ فوتبال شد.

او شاید پر سر و صداترین ستاره‌ی دورانش نبود، اما هر وقت توپ را لمس می‌کرد، همه چیز تغییر می‌کرد. پاس‌هایش، حرکت‌هایش، لحظات سرنوشت‌سازش... همه چیزی فراتر از فوتبال بودند، نوعی هنر که فقط او می‌توانست خلق کند.

در این متن، سفری خواهیم داشت به دنیای مردی که بازی‌اش، بیش از هر چیز به یک قطعه‌ی موسیقی کلاسیک شباهت داشت؛ آندرس اینیستا، مغز متفکر بارسلونا و قهرمان همیشگی اسپانیا.

فوتبال، همیشه بازیکنانی داشته که درخشان بوده‌اند، اما تعداد اندکی از آن‌ها توانسته‌اند مسیر این ورزش را تغییر دهند. ژاوی هرناندز، یکی از همین معدود بازیکنان بود. او فقط یک فوتبالیست نبود، بلکه ذهنی نابغه در مرکز زمین بود که بازی را درک می‌کرد، کنترل می‌کرد و هدایت می‌کرد.

وقتی در مورد پاس‌های دقیق، کنترل بی‌نقص توپ و تسلط بر بازی صحبت می‌کنیم، کمتر کسی به اندازه‌ی ژاوی شایسته‌ی این تعاریف است. او درون زمین، مثل یک رهبر ارکستر بود که تیم را هدایت می‌کرد و اجازه نمی‌داد هیچ چیزی از کنترلش خارج شود. او بخش مهمی از تیم بارسلونا و تیم ملی اسپانیا بود که دوران طلایی این دو تیم را رقم زد.

اما داستان ژاوی، فقط درباره‌ی افتخارات و جام‌ها نیست. او نمادی از تعهد، هوش و عشق به فوتبال بود. در این متن، به زندگی، دوران حرفه‌ای و میراثی که از خود به جا گذاشته است، نگاهی خواهیم انداخت.

ژاوی هرناندز کروز در 25 ژانویه 1980 در ترّاسا، اسپانیا به دنیا آمد. از کودکی، عشق به فوتبال در خونش بود. پدرش، خواکین هرناندز، فوتبالیست حرفه‌ای بود و تأثیر زیادی روی مسیر حرفه‌ای ژاوی داشت.

او در کودکی وارد آکادمی لاماسیا، مدرسه‌ی فوتبالی باشگاه بارسلونا شد. در آنجا، تحت تعلیم مربیان بزرگی قرار گرفت و سبکی از بازی را آموخت که بعدها به امضای او تبدیل شد: پاس‌های سریع، بازی‌خوانی بی‌نظیر و مالکیت مطلق توپ.

برنی اکلستون، رئیس پیشین فرمول یک، مجموعه‌ای از خودروهای کلاسیک و کمیاب خود را به مارک ماتشیتز، پسر بنیان‌گذار ردبول، به مبلغ تخمینی 500 میلیون پوند فروخت. این مجموعه شامل 69 خودروی خاص است که برخی از آن‌ها از قهرمانان جهان در فرمول یک به‌شمار می‌روند.

اکلستون در مصاحبه‌ای با دیلی میل گفت: «این خودروها بی‌نظیرند و سهم مهمی در تاریخ ورزش فرمول یک دارند. این مجموعه نمایانگر 70 سال تاریخ فرمول یک است. دانستن اینکه این مجموعه به مارک منتقل می‌شود، برای من بسیار ارزشمند است.»

مارک ماتشیتز نیز اظهار داشت: «بسیار خوشحالم که برنی اکلستون مسئولیت نگهداری از این مجموعه تاریخی را به من سپرده است. این مجموعه با دقت حفظ و گسترش خواهد یافت و در آینده‌ای نزدیک برای عموم قابل مشاهده خواهد بود.»